In het kader van mijn neiging tot eens praten met andere ouders met jongens in rokjes ben ik lid geworden van transvisie, een forum voor mensen met vragen rondom genderidentiteit.

Omdat ik niet hou van half werk heb ik sinds ik gisteren voor het eerst op het forum keek inmiddels de helft van de stukken al doorgeploegd, een welkomstpostje geschreven, vragen gesteld aan andere leden en minstens een tiende van de stukken uit hun ‘lees dit’ archief al doorgenomen.

Een stukje uit een artikel over gender kinderen:

“On one end of the spectrum are children who enjoy toys and clothing that are stereotypically associated with the opposite sex (imagine a girl who loves G.I. Joes and rough-and-tumble play or a boy who love Barbies and ballet). In the middle are children who express a lot of unhappiness about being a member of their gender group. For example, a boy who says he wishes he were a girl because then no one would tease him about his preference for nail polish or the fact that he only plays with girls. At the other end of the spectrum are children who consistently, persistently, and insistently assert that they are members of the opposite sex and who are beside themselves when they are not allowed to live as such.”

Mooi artikel!
Engels, en een flinke lap tekst, maar wel het lezen waard. Het beschrijft wel mooi dat er een soort spectrum is van kinderen en dat Skylar daar ergens rechts van het midden ligt.

Het enige wat ik nu zou willen is een stuk over juist de gender non conforming kinderen. Want info over transgender kinderen is er al best veel, en fora, hulpverleners en supportgroepen. Maar ik zou nu juist wel benieuwd zijn naar ouders van andere Skylars (of volwassen kinderen die vroeger gender non conforming waren en nu niet meer ofzo).

Maar goed, laat ik niet teveel willen.

Slaap, misschien moet ik daar maar eens mee beginnen.