Het is alweer lente. Nu de enorme windvlagen voorbij zijn voelt het dan ook daadwerkelijk wat meer als lente. Ik hou van de winter en zijn kerstlichtjes en schaatsen, maar als het dan zo’n beetje februari is ben ik ook wel weer toe aan het voorjaarsgevoel. Tijd om Jurre naar zolder te sturen om achter het schot de doos met lente versiersels en paasbloemen vandaan te gaan halen. Een beetje eetkamer voelt al gauw vrolijker met een narcis op tafel, wat plastic vlinders in een paastak en een met chocolade eitjes gevuld vilten mandje, toch? De tafel krijgt bij ons wat extra aandacht, en wordt versierd met de crème de la crème van tafelbeddekkingsland: ons kleur-je-eigen-tafelkleed-kleed. *) Dit is een Van Delft traditie die inmiddels al vele jaren meegaat, en de krabbels toont van een kleine Sky tot de verfsels van een Finnley die net had leren netjes schrijven. We krijgen het ding gewoon niet volgekleurd in één voorjaar. Na pasen vouwen we het ding weer op en stoppen het met de plastic bloemen terug in de doos om volgend voorjaar weer te worden uitgepakt. De kinderen hangen nog maar eens een geschilderd ei in de paasboom als Sky ineens zegt: “ Mama.. Ik wil dit tafelkleed niet. Er staat Skylar op!”