De scholen zijn weer begonnen. Over heel het land komen ouders op onzalige uren gapend uit hun bed om aan de balanceerkunst te beginnen om tassen inpakken, koffie naar binnen gieten en ontbijten af te wikkelen en hun kroost op tijd in de schoolbanken te krijgen. Toen mijn wekker afging vanmorgen was de zon nog niet eens boven de huizen aan de overkant uitgekomen, en moest ik mijn kinderen wekken uit de krochten van hun dromen. In ons onderwijs was dit jaar wat veranderd, de jeugd zou in nieuwe klassen ingedeeld worden, met een nieuwe manier van werken. Finnley zou voor het eerst alleen naar de dependance vertrekken, waar hij met andere bovenbouwers in een bovenbouw-only gebouw zou vertoeven. Skylar zou, als zesjarige, de oudste zijn in de onderbouw, en eindelijk gaan leren lezen, en mogen gymmen in de grote gymzaal.
Ho. Wacht even. Gymmen in de grote gymzaal? Daar waar kleedhokjes zijn en gedoucht wordt na het sporten? Misschien moet ik dat wat nader gaan bekijken. Genderkind zijn in de kleedkamer maakt het hele verhaal toch wat ingewikkelder dan voor een doorsnee onderbouwer.
Hoe werkt dat gymmen?
Laat ik voor eenieder die geen kinderen heeft even kort uit de doeken doen hoe bewegingsonderwijs werkt bij ons op school. De kleuters (die in de meeste ander scholen met groep 1 en 2 worden aangeduid) hebben heel veel beweging nodig. Naast buitenspelen is er elke dag een vorm van beweging in een kleine zaal. Twee keer in de week is dat kleutergym en drie keer iets anders, dans bijvoorbeeld. De kinderen kleden zich in de klas om in sportbroekjes en turnpakjes en huppelen vrolijk naar de naastgelegen sportzaal. Voor de oudere kinderen is er een vakleerkracht, iemand van de sportacademie die daadwerkelijk heeft doorgeleerd voor gymnastiek en wat je daar het beste mee kunt doen in een klas vol ongebreidelde jeugdige energiebommen. Voor die lessen werd er in voorgaande jaren omgekleed in op gender gesorteerde kleedkamers en ook nog na afloop van de les gedoucht. Nu zijn op onze school de klassen heringedeeld en komen de zesjarigen, die voorheen in een groep 3/4 combiklas kwamen, nu als oudsten in een onderbouw klas, samen met de kleuters. Hoe het een en ander effect zou gaan hebben op de gymlessen, dat moest ik gaan ondervinden.
Gender in de kleedkamer
Als het op kleedkamers aankomt heeft mijn jongste spruit daar een vrije duidelijke mening over. Sinds hij in het zwembad een badpak aan mocht trekken moet dat er een voor de meisjes zijn. Wij blijven hem uitleggen dat hij mag kiezen welke kleedruimte of wc hij wil, en dat ook naar de jongenskleedkamer gaan en daar een badpak aantrekken tot de mogelijkheden behoort, maar zoals ik al eerder al schreef, voor Sky lijken er maar twee genders te bestaan, en hij is van heel overtuigende mening dat hij in een meisjesruimte hoort. Maar ik had zo het idee dat hém laten kiezen niet noodzakelijkerwijs hoog op de agenda van de leerkrachten op school zou staan.
Daarbij wist ik eigenlijk helemaal niet waar school stond in deze. Zouden ze een probleem maken van een geboren jongetje wat zich omkleed bij de meisjes? Wat zou de reactie zijn als er daadwerkelijk gedoucht moest worden? Zouden al die meiden het een probleem vinden als er iemand met een piemeltje tussen alle vagina’s stond? En wat vond ík hier eigenlijk van? Moesten we dit alles maar gewoon laten en onze zoon, omdat we hem nu eenmaal nog als zoon zien, ook maar gewoon in de mannenkleedkamer stoppen? Was het niet logischer om te wachten tot hij daar zelf een probleem van zou maken? Of ga ik dan voorbij aan mijn visie dat ik vind dat een kind zelf mag kiezen? Het werd tijd voor een gesprekje met zijn nieuwe meester.
Gesprek op school
De invalmeester die zijn vaste juf met zwangerschapsverlof verving bleek zich te hebben ingelezen, en wist van Sky en zijn genderkind status af. Ik begon het gesprek met uit te leggen dat mijn kind zichzelf meestal als meisje classificeerrt, en van ons mag kiezen waar hij zich omkleed en naar de wc gaat. (Nu zijn de toilletten in de onderbouw heel mooi op klas ingedeeld, en hebben geen genderaanduiding, dus daar hadden we niets over te klagen*) Zou het een probleem zijn als Skylar dat bij de kleedkamers ook mocht doen?
De meester stelde ons meteen gerust, er zou dit jaar nog niet gedoucht gaan worden. Alleen middenbouwers en ouder hoefde zich nat te maken na het sporten. Daar hoeven we ons dus een heel jaar nog geen zorgen over te maken. Het ging dus eigenlijk alleen over omkleden. Ik vond vervolgens dat het gymkleding aantrekken bij de meiden niet voor problemen hoefde te zorgen. Ze hebben tenslotte allemaal een onderbroek aan, en kleedden zich voorheen ook samen in één ruimte om. Maar zou de leraar dat ook vinden? Of denk ik er zelf misschien veel te makkelijk over? De leraar leek er welwillend tegenover te staan. Hij moest het bespreken, zei hij. Met de andere parttimer die voor de klas staat en Skylar al wel kent, mogelijk even met de directrice. Hij zou er op terug komen.
Wat is het soms ook ingewikkeld
Na een kwartiertje stond ik weer buiten, te genieten van de zomerzon en de luidruchtig van die zon genietende kinderen. Een meisje kwam voorbijrennen, druk bezig om een ander kind op het voetbal veld binnen haar vingerbereik te krijgen. ‘Tik! Jij bent em!’ Met enige vorm van jaloezie keek ik naar het wegstuivende kind. Zouden háár ouders ooit nadenken over kleedruimtes en aanspreekvormen? Gesprekken over gender met juffen en meesters voeren? Maar terwijl ik dat denk wordt ik afgeleid. ‘Mám! Kijk eens wat ik kan!’ Mijn zoon hangt ondersteboven helemaal bovenin het klimrek, met zijn jurk over zijn hoofd. Hij doet een vaag soort ingewikkelde tuimelbeweging en valt vloeiend van helemaal bovenaan naar beneden, waarbij hij keurig op zijn voeten landt. Waarom zou ik hemelsnaam een normaal kind wensen, terwijl ik zo’n gaaf exemplaar heb, die minstens elke week een nieuw kunstje uitvindt, of een 380 vakjes tellende hinkelbaan. 🙂
*) Met mogelijk als enige uitzondering: Waarom is het niet in de hele school zo ingedeeld? Dan ben je A. Meteen van al je genderissues af en B. Van het gedoe dat de jongenstoilletten zoveel viezer zijn dan de meiden wc’s
