REVIEWS VAN 3 FILMS OVER KLEURIGE KINDEREN
Men bladert op een lange zaterdagnamiddag wat vermoeid door facebook en komt een artikel tegen van Trouw over transmeisje Sasha. Ik had niets beters te doen (Jurre was met de kinderen naar het Oosten des lands voor de eerste KidsLARP *) sinds tijden en ik was in al mijn plannings(on)wijsheid ‘even’ iets gaan halen bij IKEA, waarna ik de rest van de middag op de bank wilde blijven om bij te komen) en besloot te kijken wanneer hij in de bios kwam. Maandag was er een plekje. Ook was er een tijdje terug Transcreen . Mogelijk hebt u er wat van meegekregen dat Finn en ik in een panel over kinderen in de media deelnamen. Op dat filmfestival keek ik met Finn en Sky naar Dragkids en met Lyka naar Alice Junior. Als ik toch aan het pennen ben, kan ik daar mooi ook wat over vertellen.
Continue reading Representatie in de media →
Recensie door Taya (en een beetje door Finn)
Nog steeds ben ik zelf bezig aan mijn boek over jongens en jurken. Het gaat, vanwege het een en ander en daarbij wat irritante virsusjes wat minder vlot dan verwacht, en dus dacht ik het maar eens over andere boeken te gaan hebben. Want ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik me een beetje ziek voel, ga ik vaak lezen. Zo las ik Mijn broer heet Jessica, een boek over een transgender meisje, geschreven voor pubers. Maar, een recensie over een enkel boek vond ik wat magertjes, en dus neem ik ook Treiterkoppen, kangoeroes en geheimen mee, een boek over van alles, waaronder een transjongen, geschreven voor de oudere klassen van de basisschool. En het boekje Stefan en Katie, een schattig klein boekje over genderkinderen, gericht op de jongsten onder ons. Voor elke leeftijd wat wils in dit blog.
Continue reading Boeken over transgender kinderen →
De coming out van Nikkie, je schamen omdat je trans bent, rolmodellen en meer
Bijna iedereen had de afgelopen dagen wel wat te zeggen over de coming out van Nikki de Jager, bekend van Wie is de mol en Nikkie Tutorials . Sterker nog, toen de Linda belde om mij te vragen wat ik vond van de video van de YouTuber waarin ze vertelt dat ze transgender is en of ik mogelijk nog tips had voor andere moeders van transgender kinderen, heb ook ik mijn mond erover open gedaan. Toch wil ik er nu nog wat aan toevoegen. Of liever, wat zorgen over uiten.
Continue reading Chantage omdat je trans bent →
Noot: Ik heb enorm ruzie met WordPress. De opmaak is mogelijk niet wat u gewend bent, en een aantal linkjes doet mogelijk niet helemaal wat ik wil dat het doet. Wordt aan gewerkt, maar als ik daar op wacht heb ik voor 2019 dit blogje nog niet af.
Gewoonlijk hou ik wel van een uurtje onderzoeks journalistiek. Ik ben altijd wel benieuwd naar onderzoek over zaken waar ik zelf eigenlijk nog nooit over had nagedacht, en hou ervan om aan het denken te worden gezet. Als er dan een programma komt over transgenders ga ik dat natuurlijk kijken. Daarbij, ik was bezig met een blog over spijt en detransitie in het algemeen, en dit sloot vast mooi aan. Maar… na het kijken van de Zembla van afgelopen woensdag merkte ik dat er me toch een hoop van het hart moest over de aflevering en wat dat met me doet. Gezien de enorme hoeveelheid reacties online doet het niet alleen wat met mij, maar ook met een hoop andere transgender mensen en ouders van genderkinderen in dit land. Aldus trakteer ik u eerst hierop, en komt het andere blog volgende week.
Continue reading Zembla – transgender met spijt →
Dit voorjaar kwam tijdens het festival in Cannes de film ‘Girl’uit. Gemaakt door de Belgische Regisseur Lukas Dhont viel de film meteen op omdat er nogal wat mensen van ondersteboven waren. In de film zien we de 15-jarige Lara, die haar droom najaagt om professioneel ballerina te worden. Dat is van zichzelf al geen kattenpis, maar omdat ze transgender is helemaal een grote opgave. De film heeft geprobeerd die strijd in beeld te brengen. Nu weet ik weinig van film, maar als je je eerste film uitbrengt en meteen al prijzen wint, dan doe je blijkbaar iets goed. Hij is zelfs al door België ingestuurd als film voor de Oscars’. Er waren lovende reviews. Toch waren er ook mensen met kritiek, die de film zelfs ‘afschuwelijk’ noemden, en me waarschuwden er vooral niet heen te gaan. Nog niet eerder had ik zoveel over een film gehoord en gelezen nog voor dat hij daadwerkelijk in de bioscoop was verschenen. Afgelopen dinsdag was het dan eindelijk zover, en stonden oudste dochter Lyka en ik in de stromende regen klaar bij de ingang van de plaatselijke bios. Continue reading Review van Girl, door de ogen van een moeder en zus van een genderkind. →
Zoals een deel van u mogelijk is opgevallen stonden mijn kinders en ik een tijdje geleden in de krant. Niet eens zomaar ergens achteraf in de krant, maar hartstikke op de voorpagina nog wel. Naar aanleiding van dat stuk kwam RTL nieuws ons filmen en later maakte het AD er een video over. Een aantal van u stelde mij de vraag: waarom deden jullie dat eigenlijk? Je genderkind in de media, is dat wel een goed idee? Omdat ik dat eigenlijk een hele goede vraag vind, dacht ik, ik schrijf er eens wat over. Continue reading Je genderkind in de media →
Van de week had ik een gesprek over gender in de klas, en toen kwam het gesprek op boeken. Het was mij voorheen (toen ik nog dacht twee zonen te hebben en mijn kennis over gender variatie niet heel veel verder ging dan een transgender kennis hebben) namelijk nooit zo opgevallen dat boeken in de kinderkast nogal bol staan van gender stereotypen. Is dat wel wat we (jonge) kinderen willen meegeven? En welke boeken zijn er eigenlijk fijn als he het over LHBT+ onderwerpen wilt hebben? Continue reading LHBT+ kinderboeken →
Het wordt misschien eens tijd dat ik even aandacht besteed aan gender in de media. Nu is er best wat te vertellen over media en gender, over wat de representatie van transgenders online en op tv doet met de groep als geheel bijvoorbeeld, en of er niet af en toe wat eenzijdig wordt belicht, maar dat is niet waar ik het over wil hebben vandaag. Ik wil het eens hebben over reacties op gender in de media.
Twee weken terug werd ik door een vriendin getagd in deze Facebook post. Het is een artikel van Metro over een Canadese moeder van een 5-jarige zoon die houdt van jurkjes. In een blogpost vertelt ze hoe haar zoon haar heeft geïnspireerd. Om meer van haarzelf te houden, omdat hij van zichzelf houdt zoals hij is. Om zelfvertrouwen te hebben. Om meer lief te hebben en minder te oordelen. Ze wilde dat delen met andere mensen en schreef daarom online haar verhaal. Ze verwachtte niet dat iedereen het met haar eens was. Ook niet dat mensen het niet raar zouden vinden. Wat ze wel verwachtte is respect voor haar en haar kind. Respect voor zijn keuze om een jurk te dragen. Want ook als je het niet met iemand eens bent kan je de keuze respecteren en accepteren. Continue reading Gender in de media →
De reis van een gezin met een genderkind
