Het zijn bijna de feestdagen. Tijd voor familie en gezelligheid. Samenzijn en bezinning. Mogelijk ga je die kerk in het dorp weer eens vanbinnen zien waar je anders nooit komt, en zingen over lichtjes in het duister. Trots zijn als de kinderen hun kerstspel opvoeren. Er allemaal op hun kerstbest uitzien tijdens het kerstdiner op school. En op de scouting. Waar je nog wel even wraps en kerststerren voor moet knutselen. Trouwens, had je niet ook nog een borrel op je werk? Dat werk, waar je overigens niet meer heel goed aan toe komt omdat je deze week twee keer vroeg thuis bent gekomen omdat de therapeut van de jongste nog even dat afsluitende gesprek wilde plannen voor de feestdagen en de fysio die alleen die week kon omdat ze daarna drie weken met vakantie ging. Had je overigens die kerstschoenen al geruild bij de winkel? De school al gebeld om die afspraak eindelijk eens te plannen om over ander werk voor je chronische verveelde kind te praten? De vaatwasser al ingeruimd en de was gedaan?
Continue reading (Kerst)stress, wat te doen als je er even doorheen zit
Transgender en kinderwens
Soms heb je even niets te doen, en struin je je kamer af op zoek naar nuttige bezigheden. Zo had Sky afgelopen vakantie een boek herontdekt. 101 kindervragen over seks, in het boek “Dus jij en mama hebben het gedaan”. Een mooi boek met een hoop van het soort vragen die kinderen zouden kunnen bedenken over seks en babies krijgen. Maar onze Sky is dus transgender, waarbij sexualiteit en babies krijgen op zijn zachts gezegd niet vanzelfsprekend en zeker niet perse gemakkelijk is. Iets waar ik al eerder wat gedachten over had. Maar Sky dus ook, en dus kochten we vorig jaar een boekje.
Continue reading Transgender en kinderwens
Man met een jurk op het podium
Boys won’t be boys bekeken door Finnley en Taya
Nota bene: als je nog naar de show wilt en immens verrast wilt worden, lees dan niet verder. Als je naar de show gaat en ontroert wil worden op de veel mooiere manier dat de mensen daar dit verhaal kunnen vertellen, maar wel een beetje wilt weten wat er voor je komt te staan en wat wij er van vonden, blader gerust door.
“Wie is dat?” Finn kijkt over mijn schouder mee naar mijn instagram feed waar een foto van een man bovenaan staat in blauwgroene glitterjurk. “Dat is Rikkert. Hij heeft een voorstelling in het theater over de verschillende manieren waarop je man zijn zijn.” “In zijn jurk?” “In zijn jurk. Nu ja, dat denk ik.” “Mam? Mag ik mee? Please? Pretty please?” Ik aarzel. Zou deze voorstelling wel voor kinderen zijn? Mijn zoon is pas elf tenslotte. Aan de andere kant, het zou ook wel gaaf zijn als hij een keer een andere man in een jurk daadwerkelijk tegenkomt. Internet is een groot goed, maar wel erg tweedimensionaal. Ik besluit te mailen, zoek een voorstelling in de buurt uit die niet op een schooldag valt en zo zaten we zaterdag zowaar samen in kantine Walhalla te wachten tot de voorstelling zou beginnen.
Continue reading Man met een jurk op het podium
Ik ben te druk om een meisje te zijn
Het is september en de tweede schoolweek is net begonnen. Vol enthousiasme stuiteren mijn kinderen door de hersftregen hun nieuwe jaar in. Dat mag ook wel, want na de lamlendige laatste vakantieweek waren we er echt wel aan toe dat de school weer begon. Of nu ja, was ík daar aan toe. Dus nu zitten we in het net-niet ritme wat je hebt als je nog niet helemaal bent ingesteld op om zes uur opstaan, dingen op tijd klaar hebben (of überhaupt in huis hebben…) en waar zijn ook al weer die vermaledijde broodblikken en waarom heb jíj gisteren de vaatwasser niet aangezet?! Heerlijk relaxt altijd, die school die weer begint.
Ik denk terug aan de laatste week van de vakantie, waarin iedereen elkaar in de haren zat en we hink-stap-sprongen over de (overigens wel schone) nog niet opgeruimde was en de stukken tent die klaar lagen om (mogelijk ergens in december) een keer opgeruimd te worden. Om die week een beetje draaglijker te maken speelden we dan af en toe een spelletje samen. *) Middenin een rondje waarin we beslissen of we een roze of blauwe tweeling willen bij levensweg zegt Sky ineens: “Mam, ik ben nog wel een beetje een jongen”
Continue reading Ik ben te druk om een meisje te zijn
Transgender en vakantie
Het is weer zomervakantie. De mussen vallen van het dak terwijl we ons best doen nog iets productiefs voort te brengen tijdens de hittegolf die onze opwarming van de aarde steeds vaker blijkt voort te brengen. Ik heb zelf thuisblijven maar opgegeven en heb mijn laptop door de zwetende stad meegesleept naar de bibliotheek waar ik in betrekkelijke koelte nog een blog kan maken voor we volgende week op vakantie gaan.
Zo’n zomervakantie dus hè, die heeft nog wat voeten in de aarde. Daar zit namelijk een zomerkamp in, met verplichte tekencontrole en een zwembad bezoek. Ook is er de ‘wie-vertel-je-wat’ vraag bij de dagen dat mijn koters meedoen als de lokale vakantie activiteiten. Tijd om eens na te denken over het extra denkwerk dat een beetje vakantietijd met zich meebrengt als je transgender bent.
Continue reading Transgender en vakantie
Maken we gender té belangrijk?
Ik heb saaie declaratieformulieren in te vullen, en omdat ik dat met liefde uitstel met een kopje Earl Grey op de bank scroll ik wat door mijn ideeen voor blogjes.. Mijn ogen stuiteren langs een stuk over een artikel in de Groene Amsterdammer van een tijdje geleden. “Transtrends” kopt het stuk dat de vraag stelt of transgender zijn een soort trend is of dat mensen nu pas de moed hebben opgevat om iets met hun gevoelens te doen.
Ik las er de zin: ‘Er zou in theorie geen transgender persoon bestaan als er geen genderverdeling was.’*) en mijn gedachten wandelen terug naar vorig jaar toen ik iets las over een derde geslacht in India. Maken we gender te belangrijk? Was het vroeger anders, beter? Of is het ergens anders, beter?
Continue reading Maken we gender té belangrijk?
Scouting, niet voor iedereen?
Begin dit jaar kreeg ik het eindelijk voor elkaar om op te schrijven hoe het ons vergaan was bij onze oude scouting groep. We moesten er weg omdat er daar geen plaats was voor ons genderkind, en daar zaten we nogal mee. Scouting zou een plek moeten zijn voor iedereen immers, of tenminste, dat is wat Scouting Nederland zelf vindt. Inmiddels zijn we een aantal maanden verder, en vraagt u zich mogelijk af hoe het dan nu met ons gaat en hoe het eigenlijk zit met scouting en onze regenboogkinderen
Continue reading Scouting, niet voor iedereen?
Geen recht op geslachtsverandering
Het is juni en Pride month . De maand waarin we in vol regenboog ornaat vieren dat we als LHBT+’ers mogen zijn wie we zijn, maar ook een maand waarin we aandacht vragen voor de maatschappelijke misstanden die er nog steeds zijn. Pride is, naar mijn idee, nog wel een beetje actievoeren. Dat het nodig is om actie te voeren, dat bleek maar weer toen er een stuk in de krant verscheen over een publicatie van het Vaticaan. Want die vinden dat mensen helemaal geen recht hebben op geslachtsverandering, dat maar voort zou komen uit een “verward concept van vrijheid”.
Continue reading Geen recht op geslachtsverandering
Coming out als transman
Niet elke transitie is hetzelfde
Het is lente. We zochten in de speeltuin naar haar peuter. Ze bleek door haar oudste zoon ondersteboven uit een schommel getilt te worden. Mijn dochter had samen met haar middelste kind het eigenlijk onbegaanbare pad achter de glijbanen gevonden en mijn zoon zat naast ons in een nieuw bibliotheekboek te bladeren. Charly en ik bespreken het wel en wee van de kinderen, een onderwerp wat onvermijdelijk is als je als twee ouders in een omheinde ruimte vol schreeuwend grut zit met je zak koekjes en je thermos thee. “Weet jij nog, Taya, dat ik een tijdje terug wat wilde weten over hulp aan en bevriende transgender?” Ik hum wat, terwijl ik tegerlijkertijd probeer om Finn zover te krijgen dat hij ook nog kaakjes overlaat voor de overige spruiten. “Nou, die transgender dat ben ik. Ik ben er, euh, zeg maar, achter dat ik verder wil als man.”
Continue reading Coming out als transman
Gedachtenspinsel: Kan een hond transgender zijn?
Toen Sky heel klein was hadden we een labrador. Toen die ongelukkig overleed had ik geen zin om een pup zindelijk te maken met een kruipende peuter in huis, en kwam het aanschaffen van een viervoeter wat meer op de achtergrond. Ik was aan het wachten op het perfecte tijdstip. Moesten de kinderen niet wat ouder? Het seizoen wat minder nat? Aan de andere kant zou een hond wel een heel mooi maatje kunnen zijn voor onze kinderen. Vooral ons, soms wat door haar slechte zelfbeeld gekwelde, genderkind zou best wel eens baat kunnen hebben bij een haarbal in huis om mee te knuffelen en je verhaal aan kwijt te kunnen. Daarbij was zo’n hond die je regelmatig uit moet laten niet de perfecte manier om onze stuiterballen op regelmatige basis naar buiten te sturen?
Continue reading Gedachtenspinsel: Kan een hond transgender zijn?