Tag Archives: Omgeving

alles over de omgeving, familie, vrienden, omstanders.

Lotgenoten

Familiedag voor genderkind en ouder

Leave a comment

Eerder, zo meldde ik,  waren Sky en ik al bij de kinderdag . Maar Berdache, de vereniging voor ouders van genderkinderen, heeft nog meer in zijn arsenaal om lotgenoten elkaar te laten ontmoeten.

Afgelopen weekend hadden ze  een familiedag, een dag voor de genderfamilies. Eindelijk een dag waarop we allemaal welkom waren, waarop ook Finnley eens kon spelen met andere jongens in een jurk en Jurre de tijd zou hebben om ook eens andere ouders te ontmoeten.
Ik had Lyka overgehaald om mee te gaan (‘Je kunt daar ook aan voor je tentamen leren als wij met die andere ouders kletsen. Bovendien is er daar frisse lucht, en natuur, en zon! Als bonus vinden je broertjes het heel leuk als je meegaat (ik ben nooit vies van enige emotionele chantage waar het het meekrijgen van adolescenten – met achttien jaar is mijn dochter natuurlijk geen puber meer- aangaat) en zit je dan niet zielig de hele dag alleen thuis’.), het weer beloofde prachtig te worden en zo togen wij in alle vroegte naar het Gelderse Otterlo. Continue reading Familiedag voor genderkind en ouder →

Overdenking

Genderneutraaltaal.

1 Comment

Als je kind gendercreatief is gaat er een wereld voor je open. Ineens komen er allerlei zaken voorbij waar je voorheen nooit over had nagedacht. Hoe piemeltjes in badpakken gaan passen bijvoorbeeld, of wat je zegt als de mevrouw in de winkel je zoon aanspreekt met mevrouw. Je gaat je ineens beseffen dat de wereld veel meer in hokjes is ingedeeld dan je voorheen dacht, van roze pagina’s in de Sinterklaasbrochure tot wc’s die thuis wel gewoon voor iedereen zijn. En je gaat anders nadenken over taal. Continue reading Genderneutraaltaal. →

Overdenking

Gendergedachten.

2 Comments

Ik wil het eens met u hebben over gedachten. Niet die van uw kind, maar die van u óver uw kind.

Mijn zoon ging voor het eerst naar school in een jurk .  Hij had dat de avond ervoor besloten, na een gesprek waarin we het hadden gehad over meningen van anderen en zijn gevoel erover. We hadden, meer bij toeval eigenlijk, die avond gesproken over zijn wens dat iedereen hem aardig vindt en niemand ooit meer iets naars zou zeggen. Over dat dat mogelijk een wat onhaalbare zaak was, en dat hij misschien beter kon focussen op zijn reactie daarop. We bespraken dat je niet kan controleren wat anderen doen, maar wel kunt veranderen wat jij daar mee doet. Hij besloot dat hij een eenhoorn wilde zijn, different but beautiful, en legde de jurk alvast klaar.

Continue reading Gendergedachten. →

Thuis

Sky verjaart – een terugblik

2 Comments

Vandaag is het Skylar’s zesde verjaardag. Het is groot feest. Moeders gaat aan de slag met het maken van taart, er komen slingers en ballonnen, cadeaus en knuffels. Voor volgende week is er voor vriendjes en vriendinnetjes een partijtje in de plaatselijke geitjes boerderij gepland en morgen komen vrienden en familie onze man feliciteren met zijn verjaring. In het kader van zijn toetreding tot het zesjarigen gilde leek het me leuk om een blogje te wijden aan een terugblik op mijn genderkind. Continue reading Sky verjaart – een terugblik →

School

Hoe staat het met de schooljurk?

Leave a comment

Alweer een maand of twee geleden had ik op school mijn eerste gesprek met de juf en de directrice over de jurk die Finnley graag naar school wilde dragen. In de tussentijd had ik nog een gesprek, werd het lente, kwam er vakantie, en gebeurde er op jurkengebied eventjes niets. Toen was er gisteren een mail van de juf met een plan, en dus leek het me zaak dat ik hier ook maar eens verslag deed van het wel en wee van Finn zijn rokken.

Waar waren we gebleven? Het laatste schreef ik over het vriendje dat meisjeskleren moeilijk vond. Het kameraadje trok weer bij, maar toch wilde mijn zoon – totaal begrijpelijk-  even wat minder roze aan naar school. Ergens rond die tijd (April en mei zijn waardeloze maanden. We hobbelen van vrije dagen rondom Pasen, naar Koningsdag, meivakantie en Pinksteren. Op minstens elk kalenderblad staan dagen waarop er geen school is, of geen werk, of wel school maar dan toch geen werk of andersom. Het mag een wonder heten dat ik nog niet op een vrije maandag om kwart over acht bij school heb gestaan.) ging ik opzoek naar mijn deskundige. Continue reading Hoe staat het met de schooljurk? →

Om ons heen

Gender vergissingen

Leave a comment

‘Je dochter is wel ondernemend’, zei de dame van de speel-o-theek tegen me bij het aftekenen van de spulletjes. Skylar was op dat moment aan het proberen met zijn nieuwe skates aan op de glijbaan te klimmen, iets wat binnen zeer korte tijd zou resulteren in een mooie glijpartij, maar dat wist hij nu nog niet.

‘Tijd om te vertrekken dames, riemen vastmaken alstublieft’, meldde de buschauffeur van de dinotrein die we afgelopen weekend namen om de T-Rex speurtocht in Leiden te lopen tegen onze jongens, die, brutaal als ze waren, de halve wereld kregen en voorin mochten zitten.

Toen Sky wat jonger was vroegen op straat nog wel eens kinderen ‘Waarom heeft dat jongetje een jurk aan?’ Meestal aan hun moeder, maar soms aan mij, of, bij uitzondering, aan hemzelf. Continue reading Gender vergissingen →

Thuis

Veranderen voor een ander?

Leave a comment

‘Mama, ik wil geen meisje meer worden, ik word een jongen. Ik moet op voetbal en turnen en dan ga ik mijn haar heel kort knippen.’

Sky kwam naar me toe gerend op een zaterdagochtend aan het eind van een verjaardagsfeestje bij een vriendje.

‘Oké lieverd, erm.. Hoe was het feestje?’ ‘Leuk! We hebben maskers gemaakt en gespeeld en Angry Birds geschoten en chips gegeten én taart én snoepjes en ik heb ook nog een zakje gekregen om mee naar huis te nemen!’ We lopen samen naar de auto en ik gesp mijn stuiterende vijfjarige vast in zijn stoeltje terwijl hij ondertussen alvast probeert de snoepjes open te maken uit het uitdeelzakje. ‘Hey schat, hoe zit het nu met dat turnen en dat voetballen?’ ‘Nou, dat zeggen Jantje en Pietje, dat ik op voetbal en turnen moet. Als ik een jongetje word dan gaan ze vriendjes met me zijn. Dus ga ik mijn haar kort knippen, met streepjes erin, net als Jantje.’

Dit is zo’n moment waarop ik even niet weet wat ik moet zeggen. Continue reading Veranderen voor een ander? →

Overdenking

Gendernormen zitten diep.

Leave a comment

Meisjes houden van roze en jongens vinden blauw een mooie kleur. Toch?

Nou… Eigenlijk is van oorsprong blauw voor meisjes en roze voor jongens. Sterker nog, ook dat was van korte duur, daarvoor waren alle baby’s wit, simpelweg omdat de verf waarmee kleren werden gekleurd vaak gemaakt was van nogal rare  en ongezonde stofjes (Arsenicum bijvoorbeeld). Dat wij roze voor meisjes vinden en blauw voor jongetjes is een betrekkelijk recente ontwikkeling.

Afgezien van de kleur zijn er natuurlijk nog meer gendernormen. Jongens zijn ruw, en houden van voetbal. Meisjes zijn rustiger en houden van knutselen. Mannen zijn vaker ambitieus, vrouwen vaker emotioneel. Jongetjes zijn ondernemend, meisjes zijn meegaand. Ook op school wordt er nogal een scheidslijn aangebracht tussen mannelijk en vrouwelijk. In de kring worden de kinderen vaak op sekse ingedeeld.  Op de gang in de bouwhoek zie je vooral jongens en in de huishoek kom je vooral meiden tegen. Als je een boekje leest over een danser dan is dat vaak een meisje. *) Continue reading Gendernormen zitten diep. →

School

Wat als hij de jurk nooit meer aan wil?

Leave a comment

Niets zo veranderlijk als het weer. En, klaarblijkelijk, de reacties op afwijkende genderexpressie.

Waar ik vorige week nog blij op Facebook postte dat mijn mooie zoon in zijn bloemenbroek eigenlijk prima door de school heen was gewandeld met zijn kattenshirt, vandaag liepen dingen een beetje anders.

Finnley kwam thuis en vertelde dat één van zijn vriendjes zegt dat hij niet mag meespelen als hij ‘meisjeskleren’ aan heeft. Die hij natuurlijk prompt niet meer aan wil naar school. Vanmorgen zat hij naast zijn ladekast, en ik was toevallig ook in de kamer. Hij ging met zijn hand over de shirtjes in de la -de in eerste instantie gekozen trui werd na het weerbericht verruild voor iets koelers- en raakte zachtjes  de glitters aan van zijn eerste glimshirt. ‘Die toch maar niet’, zei hij, waarna het hele verhaal er uit kwam. Continue reading Wat als hij de jurk nooit meer aan wil? →

Overdenking

Misschien word ik wel nooit oma.

3 Comments

(Noot: Ondanks het feit dat ik eigenlijk niet vind dat ik excuses hoef te maken dat ik met een hoofd vol snot en kleine kabouters met hamertjes niet in de buurt van mijn laptop ben gekomen, vind ik toch dat ik hier een uitleg neer moet zetten waarom het hier zo stil was. Dus dit is geen sorry, maar een uitleg. Ik was ziek.)

Ik schreef van de week al hier wat korts over de gedachten die ik had over kleinkinderen. Maar ik merkte dat ik er toch meer over te vertellen heb. In het kort kwam het hier op neer:

Momenteel zijn al mijn kinderen in mindere of meerdere mate anders dan ‘gewone’ kinderen. (Even tussendoor, wat een rotwoord, dat ‘gewoon’. Toch merk ik dat ik het met enige regelmaat gebruik. Om het verschil aan te geven tussen mijn kinderen en de rest van de populatie bijvoorbeeld, of  om het verschil te verduidelijken tussen hun gedrag en gedrag wat de samenleving veronderstelt als normaal -nog zo’n rotwoord-. Het is blijkbaar al sprekend makkelijker om een woord als ‘gewoon’ of ‘normaal’ te gebruiken dan daadwerkelijk uit de doeken te doen welke groep je nu eigenlijk bedoeld. Daarbij praat ik snel en veel, en alle woorden die in zich hebben dat je er een hele groep woorden mee kunt bedoelen zijn in dat geval handig. In deze bedoel ik met ‘gewone’ kinderen, het cisgender kind met een heterosexuele voorkeur.) Continue reading Misschien word ik wel nooit oma. →