Het was september en we moesten weer eens op controle bij de arts van de genderpoli van VUmc. Dit keer zouden we een gesprek hebben met de endocrinoloog, wat onderzoekjes en metingen, en een Dexa scan. Vol goede moed en met genoeg ruimte voor heel veel chocolademelk uit de automaat togen wij naar Amsterdam.
Continue reading Dexa Scan bij de genderpoliTag Archives: Transitie
De vruchtbaarheidsdokter
Vandaag hadden we het derde van de belangrijke gesprekken bij het VU. Eerder hadden we de puberteitsmeting en voor de tweede keer diagnostiek gehad. Nu de puberteit officieel begonnen is, hebben we nog een aantal gesprekken. Eentje om te horen wat er uit de diagnostiek kwam, die is volgende week, en eerder eentje met de gynaecoloog, om over vruchtbaarheid en kinderwens te praten bij ons transgender kind.
Transgender en vruchtbaarheid
Ik schreef al in 2019 een stuk over kinderwens, toen Sky vragen ging stellen over seksualiteit en kinderen krijgen, en wat dat potentieel betekent als je transgender bent. Maar nu we (hopelijk) binnenkort gaan starten met de puberteitsremmers is dat gesprek ineens actueler. Die remmers doen namelijk iets met de vruchtbaarheid van je genderkind, en dat is belangrijk om over na te denken. Ook als je kind pas elf jaar is? Ja, juist vóór je aan de remmers gaat beginnen is hier over nadenken nuttig.
Remmen die boel
Eerst even kort: wat doen die puberteitsremmers ook alweer precies?Nou, min of meer precies dat wat de naam al beloofd, puberteit remmers remmen je puberteit, het is een medicijn wat een soort pauzeknop indrukt. Dat is fijn, want dan wordt je transzoon niet (meer) ongesteld en groeien zijn borsten minder, en wordt bij je transgender dochter haar stem niet laag en krijg ze geen baardgroei. Wil je kind later een andere keuze maken en als non-binair of in het oude gender verder? Dan kan je stoppen met de remmers en gaat de puberteit alsnog beginnen. In het nu is er een stopknop, waarin er niets aan het lijf van je kind veranderd waar je kind heel ongelukkig van wordt. Maar dat betekent dus ook een pauzeknop op het rijpen van zaadjes en eitjes. Daarom is het belangrijk om nu alvast na te denken over toekomstige kinderen van je kind, ook al lijkt dat een bizarre vraag op deze leeftijd.
Gesprek met de arts
Aldus was ik op een onzedelijk uur opgestaan om mijn tiener op te halen van logeren bij opa en oma om vervolgens de file in te duiken onderweg naar de gynaecoloog op de genderpoli van het VU. Wonder boven wonder bleek de chocolademelk en cappuccino automaat ook zo vroeg op de ochtend gewoon te functioneren, stel je toch eens voor dat je een gesprek in moet zonder.
De arts kwam meteen ter zake, en vertelde ons dat we het gingen hebben over vruchtbaarheid. Waarom doen we dat nu? Nou, uit onderzoek blijkt dat de meeste*) kinderen die remmers gaan gebruiken daarna ook hormonen gaan gebruiken. Nu kán je, als je wilt, stoppen met de remmers en/of je hormonen**) als je ouder bent, en het mogelijk ietsje makkelijker is om te bepalen of je kinderen wilt. Maar dat stoppen is best moeilijk.
Later pas doen
Als transjongen is het nog wel redelijk te doen, dat vruchtbaarheids verhaal wat uitstellen. Je eicellen worden namelijk al gemaakt bij je geboorte, en zitten daar lekker te zitten, gewoon terwijl je aan de puberteitsremmers zit en ook als je testosteron neemt. Je zou er zelfs voor kunnen kiezen om helemaal niets te doen en je baarmoeder kunnen laten zitten en op een later moment één van de zwangere vaders te zijn die je voorgingen. Maar ook als je dat niets vindt zijn er opties, je eitjes kan je in laten vriezen bijvoorbeeld. Wel moet je daarvoor zestien zijn, omdat eitjes oogsten niet iets is als appels plukken, en het best een zware en vervelende behandeling is.
Sky is een transmeisje, en bij haar is het vruchtbaarheidsverhaal ietsje anders. Zaadjes moeten rijpen, in een zaadbal. Dat gaan ze pas doen als je goed pubert, en dat was nu juist wat we wilden vermijden. Maar het is niet alsof er geen keuzes zijn als je wel graag biologische kinderen wilt. Je kunt namelijk zaadjes laten invriezen. Nu zitten daar wel wat haken en oogjes aan, en dat is nu precies waarom je daar nu al over na moet denken.
Nog niet aan de remmers
Ten eerste moet er zaad zijn om in te vriezen. Daar heb je een zaadbal voor nodig van minimaal 10 ml. (Erm.. Milliliters? Hoe weet je hoeveel je hebt? Lees even de samenvatting van het bezoek aan de kinderarts in mijn vorige blog) Als je jong bent en aan het begin staat van je puberteit dan ben je daar mogelijk nog niet. Als je nu al met remmers begint, en daarna met hormonen verder gaat en wacht tot je ouder en wijzer bent om iets te besluiten over kinderen krijgen, dan moet je op dat moment dus stoppen met al die dingen en wachten tot je zaadjes weer gaan rijpen. Het enige is, ze weten niet precies wanneer dat is. Dat kan na 3 maanden, maar ook pas na 2 jaar, of misschien zelfs nooit. Ook gaat die mooie zaadfabriek dan mogelijk ook andere dingen in je lijf veranderen, zoals die gehate lage stem of je baard geven. Helaas is het niet zo dat de puberteit een draaiboek volgt en braaf in logische stappen je lijf gaat veranderen.
Je kunt ook nu niét met de puberteitsremmers gaan beginnen en wachten tot je bij de 10 ml bent. Dan hoef je nergens mee te stoppen, en dat is mogelijk stukken makkelijker. Of misschien ben je al bij of boven die milliliters en wil je vooral weten: hoe krijg ik die zaadjes in een vriezer?
Zaad naar het vriesvak
Daar zijn grofweg twee methodes voor. De theoretisch makkelijkste weg is het zelf opwekken van een zaadlozing, masturbatie. Zaadjes in een potje, onderweg naar een lab, daar kiezen ze de mooiste eruit, en die gaan in een rietje in een hele, hele, hele koude vriezer. Maar ja, je bent trans, en als de piemel je beste vriend was was je mogelijk dit blog niet aan het lezen, ***) dus mogelijk gruwel je bij het idee van masturberen.
Dan bestaat er ook zoiets als een operatie om zaadjes uit je bal te halen. Daar hoef je, in tegenstellen tot eicellen oogsten, geen medicijnen voor je gebruiken, en ook geen zestien voor te zijn. Ze halen onder narcose een klein beetje zaadbalweefsel weg, en halen daar de zaadjes uit. Wederom gaat dat naar een mooi lab, die zoeken de prachtigste eruit en de boel gaat in de vriezer. De vriezer overigens, die vergoedt niet elke verzekering. Het heeft zin om van te voren te checken welke verzekering wat vergoed.
Geen kind is ook oké
De arts vertelde ons dat je op korte termijn een afspraak kunt maken om zaadjes in te vriezen als je op de 10 ml zit. Het is dus niet zo dat je maar moet wachten en wachten en al helemaal je hele mannelijke puberteit moet hebben doorlopen voordat je zaadjes in kunt vriezen. Zeker invriezen na masturbatie kan heel snel. De operatie variant duurt soms langer, omdat die in een ander ziekenhuis plaatsvind. ****)
Maar voor sommige kinderen is het idee dat ze mogelijk vermannelijken zo naar dat het hele idee van wachten absoluut niet op hun lijstje staat. Dan maar onvruchtbaar, I don’t care. Op zich is het hebben van een biologisch eigen kind ook niet zaligmakend. Ik ken ouders van prachtige adoptiekinderen, wonderschone peuters van donor eicellen en enorme liefde van ouders voor hun pleegkinderen. Er zijn meer wegen naar Rome, en als je helemaal geen kinderen wilt word je wie weet ook gelukkig van een hond.
De toekomst
De aandacht van Sky was al een beetje aan het wegglippen, en de arts had pas een kwartier gepraat. Gelukkig voor ons hadden we wat te friemelen mee, en wisten we een hoop van deze dingen al. Als jij nu ook van het aandachtstekort-type bent, of gewoon heel slecht geslapen hebt die dag: er komt een brief in je dossier, die kan je als je inlogt gewoon lezen, waarin de informatie die de arts gaf nog eens staat. Plus, je bent dit verhaal aan het lezen. De rest van het internet heeft ook een hoop informatie. Over wat je kunt doen met die ingevroren zaadjes en eitjes bijvoorbeeld.
Voor Sky en andere transvrouwen heb je de mogelijkheid tot het krijgen van een baby als je een partner hebt met een baarmoeder, waarbij je het dan ontdooide zaad kunt insemineren of er bijvoorbeeld behandelingen als ICSI op kunt loslaten. Als je een kind wilt maken met iemand die ook ballen heeft is dat ietsje ingewikkelder. Dan moet je ook nog ergens eitjes vandaan halen, en een lieve draagmoeder om de baby te laten groeien. Absoluut niet onmogelijk, maar wel ingewikkelder. Ook omdat de kwaliteit van ingevroren zaadjes, zeker van jonge pubers, soms echt wel minder kan zijn dan die uit de ballen komen van de partner die nog gewoon een piemel heeft.
Als transman kan je dus zoals ik al zei zelf je eigen spruit krijgen als je je baarmoeder nog hebt. Dat kan door te stoppen met de testosteron, of door de eitjes die je mogelijk hebt ingevroren te gebruiken. Als je een partner met een baarmoeder hebt, dan kan die er ook voor kiezen om jou eitje te bevruchten met donorzaad en die baby in diens buik te laten groeien.
Keuzestress
Pff.. wat een hoop informatie! En wat een keuze om te moeten maken als je nog zo jong bent! Wat handig is om te weten is dat je als ouder van een transkind (mede)verantwoordelijk bent voor die keuze als je kind nog minderjarig is. Lees je dus in. Praat met je kind. Luister een podcast. Denk erover na. Sommige kinderen zijn er heel duidelijk over, en soms weet je het even allemaal niet. Vraag nog een gesprek aan met de gynaecoloog als je vragen hebt. Niets is fout.
Onze keuze
Onze dochter is er al heel lang heel duidelijk over. Ze wil géén eigen kinderen. Ze wil geen masturbatie, ze wil geen zaadjes invriezen. Ze wil vooral absoluut niet dat ze nog langer wordt, of dat haar stem gaat zakken. En wij snappen het wel. Ik denk dat het voor haar mogelijk belangrijker is om niet bijna twee meter lang te zijn, om zeker weten niet de lage stem te hebben die bij Finnley ook al zo vroeg zakte, om fysiek zo meisjesachtig als mogelijk te zijn. Dat al die dingen voor haar belangrijker zijn dan het krijgen van biologisch eigen kinderen. Jurre en ik hadden het vaak besproken, en waren tot de conclusie gekomen dat wij het voor haar ook niet wilden.
Kan het zijn dat ze hier in de toekomst anders over denkt. Jazeker. Niemand weet wat de toekomst brengt. Skylanne is 11 jaren jong, en wie weet bestaat er over twintig jaar wel baarmoedertransplantaties of andere dingen waar we nu niet eens van kunnen dromen. Maar voor nu denk ik dat wij voor ons de juiste keuze maken met de informatie van nu.
De cappuccino is op en het gesprek is ten einde. De arts heeft alles gezegd wat die wilde zeggen, en wij hebben alle vragen gesteld die we wilden vragen. Tijd om weer naar huis te gaan. Nu ja, na een allerlaatste beker chocolademelk. Ze heeft twintig hele minuten stil moeten luisteren naar een ingewikkeld gesprek tenslotte.
*) Meer dan 90%, aldus de arts. Ik heb geen onderzoek paraat om dat te staven, maar het klinkt niet onlogisch.
**) Het gebruik van hormonen is mogelijk een blog op zich. In deze is in een notendop belangrijk: als je transjongen bent (met een baarmoeder en eierstokken), dan heb je als je testosteron gebruikt geen remmers meer nodig. Als je transmeisje bent, heb je als je oestrogeen krijgt nog wél remmers nodig, omdat je zolang je je ballen hebt nog wel testosteron blijft maken, en dat spul helaas sterker is in zijn effecten, en zonder de remmers je alsnog mannelijke kenmerken zal krijgen.
***) Let wel, er zijn ook echt wel transvrouwen zonder immense hekel aan hun piemel! Ieder mens is anders, en iedereen kan een andere mate van dysforie bij zijn lijf ervaren. Je lijf ontdekken als je puber bent is niets raars, en mag ook gewoon als je transgender bent, en masturberen is nóoit raar, ook als je uiteindelijk ervoor kiest om een vagina te willen.
****) Dit geldt voor het VUmc. Hoe het in het Radboud of in gent zit weet ik niet. Mogelijk zijn daar de mogelijkheden anders.
Puberteits diagnostiek in de genderkliniek
Halverwege de corona crisis schreef ik dat we Sky opnieuw hadden ingeschreven bij de genderkliniek van het VUmc . We hadden ontzettend geluk, en alle wachtlijsten ten spijt waren we vorig jaar al aan de beurt. Wat volgde er toen eigenlijk, en hoe gaat zoiets in zijn werk als je naar de genderpoli gaat?
Continue reading Puberteits diagnostiek in de genderkliniekTransgender en eetstoornissen
“River heeft een goede week gehad. Hen gaf zelf aan dat elke dag voldoende eten nog niet goed ging, maar dat hen hun er wel beter bij voelde, meer ontspannen.”
Ik lees rapportages voor mijn werk. Dat werk, dat is mensen begeleiden die een eetstoornis hebben. Voorlichting geven over eetstoornissen, trainingen geven, en bij tijd en wijlen bijhouden wat de andere groepen binnen onze stichting zoal uitspoken om te kijken of de werkboeken nog wel up to date zijn. Ergo: rapportages lezen. Vandaag wil ik het eens met jullie hebben over zo’n verslag*), en wat eetstoornissen en trans mensen met elkaar te maken hebben.
Continue reading Transgender en eetstoornissenIk krijg tieten!
Van de week postte ik over ons kind wat wilde schoonspringen. Via de bikini wil ik het vandaag eens met jullie hebben over transgender jongeren en een kinderliedje. Oftewel: borsten. Nu ja, en ook een klein beetje over piemels. Want dat lijf en wat voor ondergoed daaromheen moet, dat is een ding, als je kind transgender is.
Continue reading Ik krijg tieten!Nog meer wachtlijsten in de transgenderzorg
Transgender in the UK
Ik was eigenlijk met een heel ander stuk bezig maar ben even van dat pad afgeweken omdat ik iets kwijt moet. Ik las namelijk vanmorgen dit, een stuk wat gaat over de wachtlijsten in de transgender zorg in Groot Brittannië. Waarom gaat me dat aan? Nou, Lyka, onze oudste, woont op dit moment in Schotland. Iets met een poging doen om ondanks Covid een stage te doen aan de Universiteit van Glasgow en in de zomer af te studeren. Als bijkomende plus is ze eindelijk meer in de buurt bij vriendje Shane, die, naast een prachtige 22 jarige schoonzoon, ook transgender is, en helaas aan den lijven ondervind hoe je de zorg aan transgenders beter níet kunt organiseren.
Continue reading Nog meer wachtlijsten in de transgenderzorgWat als je dochter heel lang wordt?
Ofwel, lengte beperking bij transmeisjes
De sneeuw smelt en terwijl ik mijn schoonmoeder hoor vertellen dat het in het weekend misschien wel vijftien graden gaat worden bedenk ik me dat het volgende week voorjaarsvakantie is. Naast: “Yay! Lente!*)” dringt de gedachte aan me op: “Hoe moet ik in hemelsnaam mijn stuiterbal op haar kont houden als ze een hele week vakantie heeft?!” Onze dochter wordt namelijk donderdag aan haar voeten geopereerd, en er werd dringend geadviseerd dat ze op die voetjes de eerste twee weken zo weinig mogelijk gaat staan. Maarre.. hoe komen we zo bij die voetoperatie? En wat heeft dat met gender te maken?
Continue reading Wat als je dochter heel lang wordt?Transgender en kinderwens
Soms heb je even niets te doen, en struin je je kamer af op zoek naar nuttige bezigheden. Zo had Sky afgelopen vakantie een boek herontdekt. 101 kindervragen over seks, in het boek “Dus jij en mama hebben het gedaan”. Een mooi boek met een hoop van het soort vragen die kinderen zouden kunnen bedenken over seks en babies krijgen. Maar onze Sky is dus transgender, waarbij sexualiteit en babies krijgen op zijn zachts gezegd niet vanzelfsprekend en zeker niet perse gemakkelijk is. Iets waar ik al eerder wat gedachten over had. Maar Sky dus ook, en dus kochten we vorig jaar een boekje.
Continue reading Transgender en kinderwensComing out als transman
Niet elke transitie is hetzelfde
Het is lente. We zochten in de speeltuin naar haar peuter. Ze bleek door haar oudste zoon ondersteboven uit een schommel getilt te worden. Mijn dochter had samen met haar middelste kind het eigenlijk onbegaanbare pad achter de glijbanen gevonden en mijn zoon zat naast ons in een nieuw bibliotheekboek te bladeren. Charly en ik bespreken het wel en wee van de kinderen, een onderwerp wat onvermijdelijk is als je als twee ouders in een omheinde ruimte vol schreeuwend grut zit met je zak koekjes en je thermos thee. “Weet jij nog, Taya, dat ik een tijdje terug wat wilde weten over hulp aan en bevriende transgender?” Ik hum wat, terwijl ik tegerlijkertijd probeer om Finn zover te krijgen dat hij ook nog kaakjes overlaat voor de overige spruiten. “Nou, die transgender dat ben ik. Ik ben er, euh, zeg maar, achter dat ik verder wil als man.”
Continue reading Coming out als transmanTransgender bij de scouting deel 2
Note: Dit is een lang stuk. Ik had het in twee delen kunnen opdelen, maar, zoals jullie straks lezen, leent dit onderwerp zich niet zo goed om opgedeeld te worden.
Het schrijven van dit stuk ben ik inmiddels al vele weken aan het uitstellen. En alhoewel ik inmiddels ontzettend geschoold ben in het negeren van de werkelijkheid behalve die van de warmte van mijn thee en de zachtheid van de bank, het moest er nu toch maar van komen. Waarom stel ik het steeds uit? Omdat dit blog pijn doet, stiekem best een hoop. Weet u nog dat ik schreef dat Sky haar een coming out bij de scouting hadden gehad? Dat die, een strubbeling hier en daar, best aardig was verlopen en dat onze kinderen mochten uitkijken naar nog vele jaren vies en naar vuur stinkend thuiskomen van weekendjes in de bush? Die droom is wreed verstoord. Ons kind, onze hele familie zelfs, is namelijk van de scouting weggestuurd. Omdat ze een genderkind is.
Continue reading Transgender bij de scouting deel 2